هر لحظه احساس می کنم دیگر این روزها ،
آخرین لحظات زندگی من باشد و آنچنان کالبد وجودم لبریز از عشق و محبت او می شود
که گمان نمی کنم حتی در میان آتش جهنم هم لحظه ای چشم امیدم را از آن مبدأ فیض و امید ،
از آن سراسر رحمان و رحمت بربندم . فکر نمی کنم هیچ وقت عنایت او را نسبت به خودم ،
چه آن وقت که اراده اش به خلقتم قرار گرفت و چه در لحظه های زندگی خود فراموش کنم .
