با نام او بیاد او فقط برای او
هر صبح پلکهایت فصل جدیدی از زندگی را ورق میزند ،
سطر اول همیشه این است :
« خدا همیشه با ماست »
پس بخوانش با لبخند .
لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم
لا اله الا الله
الله اکبر
با نام او بیاد او فقط برای او
هر صبح پلکهایت فصل جدیدی از زندگی را ورق میزند ،
سطر اول همیشه این است :
« خدا همیشه با ماست »
پس بخوانش با لبخند .
لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم
لا اله الا الله
الله اکبر
🌺موضوع: همت های بلند🌺
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ... إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُحِبُ مَعَالِیَ الْأُمُورِ وَ یَکْرَهُ سَفْسَافَهَا الْحَدِیثَ.
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
خداوند همتهای بلند و شریف را دوست دارد و از چیزهاى پست بیزار است
منبع:وسائل الشیعة ؛ جلد17 ،صفحه 73 ؛ باب 25
داستانک:
روزی حضرت رسول ـ صلّی الله علیه و آله ـ در مسافرت به شخصی برخوردند و میهمان او شدند. آن شخص پذیرائی شایانی از حضرت نمود، هنگام حرکت آن جناب فرمود: چنانچه خواستهای از ما داشته باشی از خداوند درخواست میکنم تو را به آرزویت نائل نماید.
عرض کرد: از خداوند بخواهید به من شتری بدهد که اسباب و لوازم زندگیام را بر آن حمل نمایم و چند گوسفند که از شیر آنها استفاده کنم، پیغمبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ آنچه میخواست برایش تقاضا نمود. آن گاه رو به اصحاب کرده فرمودند: ای کاش همت این مرد نیز مانند پیرزن بنی اسرائیل بلند بود و از ما میخواست که خیر دنیا و آخرت را برایش بخواهیم.
عرض کردند: داستان پیرزن بنی اسرائیل چگونه بوده است،
آن جناب فرمود: هنگامی که حضرت موسی خواست با بنی اسرائیل از مصر به طرف شام برود ...از هر کس جویای محل قبر یوسف شد اظهار بیاطلاعی مینمود به آن جناب اطلاع دادند که پیرزنی است ادعا دارد من قبر یوسف را میدانم در کجاست، دستور داد او را احضار کنند... عجوزه گفت: یا موسی «علم قیمت دارد»، من سالها است این مطلب را در سینه خود پنهان کردهام، در صورتی برای شما اظهار میکنم که سه حاجت از برای من برآوری. حضرت فرمود: حاجتهای خود را بگو. گفت:
اوّل آنکه جوان شوم؛
دوّم: به ازدواج شما درآیم؛
سوّم: در آخرت هم افتخار همسری شما را داشته باشم.
حضرت موسی از بلند همتی این زن که با خواستهخود جمع بین سعادت دنیا و آخرت میکرد متعجب شد، از خداوند درخواست نمود هر سه حاجت او برآورده شد.
منبع: کتاب داستانها و پندها ، آیت الله محمد محمدی اشتهاردی ، جلد چهارم صفحه 57
شیخ عباس قمی(ره) که به محدث قمی نیز معروف است از علمای زاهد و بزرگواری بود که حکایات بسیاری در وصف تواضع و عرفان ایشان نقل شده است و خداوند چنان برکتی به قلم ایشان داد که کتاب مفاتیح الجنان را تألیف کرد و هم اکنون این اثر گرانقدر به عنوان کتابی جدایی نا پذیر از قرآن کریم در اکثر خانه های شیعیان وجود دارد.
محدث قمی نقل می کند: درعالم رؤیا مرحوم میرزای قمی اعلی الله مقامه الشریف را دیدم،
از ایشان سؤال کردم : آیا اهل قم ر ا حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها شفاعت خواهند کرد؟
میرزا چون این سخن را شنید ناراحت شد و نگاه تندی به من کرد و فرمود: چه گفتی؟ من دوباره سؤالم را تکرار کردم ، باز با تندی به من فرمود: شیخ ، تو چرا چنین سؤالی می کنی!؟ شفاعت اهل قم با من است، حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها تمام شیعیان جهان را شفاعت خواهند کرد]
گفتنی است مرحوم میرزای قمی دانشمند بزرگ شیعه، نویسنده کتاب قوانین الاصول از کتب مشهور اصولی است و علمای بزرگی چون شیخ انصاری بر آن شرح زده اند، مزار ایشان در زیارتگاه شیخان، از گذشته مورد احترام ویژه مردم قم بوده است.)
شعر زیبا در مورد کریمه اهلبیت سلام الله علیها
(هر دختری که دختر زهرا نمی شود)
هرکس که مثل ام ابیها نمی شود
در وصف همسری شما گفته اند که
هم کفو و هم طراز تو پیدا نمی شود
شکر خدا که راهی دریای قم شدیم
هر قطره ای که راهی دریا نمی شود
باور کنید با همه اوصاف خود بهشت
هرگز شبه صحن تو زیبا نمی شود
آرامشی که خلق به دنبال آن شدند
جز در حریم امن تو معنا نمی شود
گفتند زائر تو زائر زهراست آمدیم
وقتی زیارت مدینه مهیا نمی شود
روز تولدت به غلط روز دختر است
در اصل روز آمدنت روز خواهر است
شادند از حضور تو اهل جهان ولی
خوشحالی امام رضا جور دیگر است
امشب به اعتبار روایات مانده ام
میلاد توست یا شب میلاد کوثر است
وقتی پس از کریم تو تنها کریمه ای
اسم تو با امام حسن حاصلش زر است
از هرچه بگذریم نشد بگذریم از این
از خواهری که این همه عشق برادر است
دریاچه ی نمک سندش بین اهل بیت
آری طعام سفره ی تو با نمک تر است
پس قلب این کویر به شوق تو می تپید
وقتی که کوه خضر برای تو منبر است
امشب حساب کرده ام از خانه تا حرم
به نیت امام رضا هشت تا در است
با این حساب باز دل بی قرار من
آهوست توی مشهد و در قم کبوتر است
جمع دل من و دل هر کس به غیر تو
در بین صحن آینه جمع مکسر است
ما را سری است با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند هدیه ی ما باز هم سر است
جای بقیع و آن همه قبری که خاکی است
دیدم در این حرم چه قدر سنگ مرمر است
او هم شبی درست پدر را ندیده است
معصومه هم رقیه ی موسی بن جعفر است
حضرت علی(ع) :
زندگی کردن با مردم این دنیا همچون دویدن در گله اسب است ...
تا میتازی، با تو میتازند.
زمین که خوردی، آنهایی که جلوتر بودند، هرگز برای تو به عقب باز نمیگردند
و آنهایی که عقب بودند، به داغ روزهایی که میتاختی تو را لگدمال خواهند کرد!
در عجبم از مردمی که بدنبال دنیایی هستند که روز به روز از آن دورتر میشوند
و غافلاند از آخرتی که روز به روز به آن نزدیکتر میشوند ...
《نهجالبلاغه》